Şehit Zekeriya Göstersin Yolu

 

Zekeriya KHK ile atılmış bir polis

Haksızlığın en büyüğü yapılmış ona
Ama o küsmemiş halkına, vatanına
Hayata devam demiş, askere gitmiş
Askerden önce ne zorluklar yaşadı kim bilir?
Kimler selamı kesti, kapattı kapıları yüzüne?
Ne hissetti acaba bir günde terörist olunca?
Emeğiyle edindiği işinden uzaklaştırılınca

İki çocuğuna durumu hissettirmemek için
Nasıl kıvrandı acaba?
Geceleri kafasını iki elinin ortasına koyup
Neden, neden diye dişlerini sıktı mı?

Yoksa kabullenmiş miydi durumu?
Dünyanın ne kadar adaletsiz olduğunu
Duaların cevabının ufukta görünmediğini
Sabretmekten başka çaresi olmadığını?

Tanışmayı çok isterdim onunla
Acaba hangi gariban ailenin çocuğu
Yıkılan hayallerinden sonra, anlamak isterdim
Nasıl ayakta durduğunu?

Demek isterdim ona
Acın benim acım, içim seninle kanıyor
Elimden bir şey gelmemesi
Beni de, inan ki, kahrediyor

Demek isterdim ona, Zekeriya, kardeşim
Bu sana ve senin gibi onbinlere
Zulüm edenler ve sessiz kalanlar adına
Çok özür dilerim senden; ve derdim ona

Lütfen dışarıdaki karanlıkların
İçini karartmasına izin verme
Olanlara engel olamazsın ama
Özgür ruhun elinden alınamaz hazinen

Artık çok geç, Zekeriya Altunok
Apansız düştü şehit
Sözler, ağlamalar, pişmanlıklar
Onu geri getirmeyecek

İçim yanarak diliyor, dileniyorum; O şehit
Bize kaybettiğimiz vicdanımızı buldursun
Zekeriya gidişiyle bize yol göstersin
Yeni ve adil bir Türkiye kurdursun 

-İsa Hafalır