Kendinden Menkul Kutsallar/Zaruretler ya da Devletin Kılcal Damarlarına Sızmak'

İslam’da yapılmaması istenilen şeyler belli zaruretler veya durumlar ortaya çıktığında yapılmasına müsaade edilebilir. Örneğin yalan söylemek… Bir hadiste öz itibariyle peygamberimizin “benim ümmetim zina yapar, kumar oynar ama yalan söylemez” dediği rivayet edilir. Bu hadis oldukça da meşhurdur, bilinir; ama yalana müsaade edildiği yerler de vardır. Denilir ki "Yalan sadece üç yerde helâl olur: Kişinin karısını memnun etmesi konusunda, harpte, insanların arasını bulmakta” (Tirmizî, Birr 26). 

Yine murdar olmuş hayvan, kan, domuz eti, şarap yenilmesi haram olan şeylerdir; ama Kur’anı Kerim’de "Şüphesiz ki Allah, size leşi, kanı, domuz etini bir de Allah'tan başkası adına kesilenleri haram kıldı. Bir kimse mecbur kalır da zarûret halini aşmadan ve başkalarının hakkına tecavüz etmeden bunlardan yerse, ona günah yoktur" (el-Bakara, 2/173) denilmiştir. 

Küfür en büyük kötülüktür; ama canıyla test edilen, başına silah dayatılan kişi sadece zahiren “Allah yoktur” (haşa) diyebilir. Kur'ân-ı Kerîm'de şöyle buyurulur. "Gönlü imanla dolu olduğu halde, zor altında kalan dışında, inandıktan sonra gönlünü küfre açarak Allah'ı inkâr edenlere, Allah katından bir gazap vardır, büyük azap da onlar içindir" (en-Nahl, 16/106). Ammar b. Yâsir (r.a) hazretlerinin durumu buna örnektir. 

Örnekleri çoğaltmak mümkündür, dikkat ederseniz bu zaruret durumu kişiden bağımsız olarak “orada” durur. Kişi onu inşa etmez, kişi ona maruz kalır. Yani bunun sınırlarını kişi keyfi olarak çizemez. 

Gülen cemaatine ilişkin sıklıkla dile getirilen hususlar var. Bunlar başta sınav sorularının çalınması, kadrolaşma, tedbir adı altında eşlerinin başını açtırılması, içki içme ya da içiyor görüntüsü verme, namazı ima ile kılma ya da kılmama gibi. Pekiyi bunlar neden yapılıyor? İfşa olunmaması için. Neden ifşa olunmasın? Çünkü “devletin kılcal damarlarına kadar sızmak" için bu gereklidir. 

Şimdi gelelim en önemli soruya. Pekiyi “devletin kılcal damarlarına kadar sızmak" belli haramların işlenmesine ruhsat verecek bir zaruret hali midir? İslam’ın Müslümanlara böyle bir emri mi var? Müslümanlar bununla mı mükellef tutulmuş? Türkiye örneği bunun hiç de böyle olmadığını ortaya koymaktadır. Çünkü devletin en başındaki insanların namaz kılan, oruç tutan kişilerden oluşması İslamiyet’in en mükemmel haliyle yaşanacağının garantisi değildir. Çünkü biz bir yaratıcıya inanıyoruz ve hayatın basit bir deterministtik ilişkiye indirgenemeyeceğini, Allah’ın kendisini her noktada bize hatırlatacağına inanıyoruz, inanmalıyız. Biliyoruz ki bir koşucu kendisinden metrelerce önde olan birini geçebilir. Bir öğrenci gece gündüz çalıştığı bir sınavdan kalabilir. Hiç sigara içmeyen bir kimse akciğer kanserinden ölebilir. Günde paketlerce sigara içen bir kimse her gün spor yapan, sağlıklı yaşayan bir kişiden çok daha uzun yıllar yaşayabilir. Benzer şekilde idarecilerin namaz kılan kişilerden oluştuğu bir toplumda dindarların sayısı azabilir. 

Ben Gülen cemaati özdeşleştirilen yukarıda saydığım hususların kendinden menkul kutsallar ve zaruretler inşa edilmesi olarak tanımlıyorum. Kendinden menkul kutsallar inşa etmek yanlış öncüller üzerinden hareket etmek gibidir. Örneğin eğer siz “bütün insanlar ahmaktır; Sokrat da bir insandır” gibi bir öncül kümesi oluşturursanız “Sokrat da ahmaktır” sonucu zahiri anlamda doğru bir sonuçtur. Açıkçası ben Gülen’in kendinden menkul kutsallar inşa ettirerek, yanlış öncüller kurarak İslam’ın en temel dinamikleriyle oynadığını düşünüyorum. Çünkü İslam’da zaruretler “orada” durur, siz ona maruz kalırsınız. Yani onu “inşa etmez”, sınırlarını çizemezsiniz. 

Cihat Mirzaoğlu